Antonio Muñoz Molina herinterpreteert 'Don Quichot': "De macht van leugens is enorm."

De Spaanse schrijver Antonio Muñoz Molina beschouwt Don Quichot als een experimenteel, komisch en oneerbiedig werk dat zijn sporen heeft nagelaten in de universele literatuur, maar ook in zijn persoonlijke geheugen, zoals hij vertelt in zijn nieuwe roman, El verano de Cervantes , die hij presenteerde tijdens een persconferentie.

De schrijver, lid van de Koninklijke Spaanse Academie (RAE) en winnaar van de Prins van Asturiëprijs voor Literatuur, beweerde dat een van de belangrijkste thema's rondom het legendarische karakter van de Spaanse literatuur - de grenzen tussen realiteit en fictie - niet relevanter zou kunnen zijn.

"De menselijke geest laat zich bijzonder goed verleiden door fictie; het is heel gemakkelijk om het brein voor de gek te houden ", aldus de auteur. Volgens hem zijn de huidige uitdagingen op dit gebied ongekend in de geschiedenis.

" De macht van leugens is gigantisch , dit is geen voortzetting van iets anders, het is iets compleet nieuws en destructiefs en we weten niet waar het naartoe gaat," zei hij, verwijzend naar bepaalde toepassingen van kunstmatige intelligentie en het gemak waarmee mensen "de realiteit uit het oog verliezen en verstijven voor het scherm, ze vergeten te leven."

De zomer van Cervantes is in de oorspronkelijke betekenis van het woord, bedacht door Montaigne, een essay dat 'testen, beproeving' betekent. In 2016, gelijktijdig met de herdenking van het Cervantesjaar , begon Muñoz Molina aantekeningen te maken in notitieboekjes, de eerste kiem van dit werk, dat hij het afgelopen jaar heeft teruggevonden en geordend.

Door de pagina's heen verweeft hij herinneringen aan zijn lezingen van Don Quichot van de la Mancha met een overzicht van de invloed die het werk heeft gehad op de universele literatuur , van Melville tot Balzac, van Mark Twain tot Thomas Mann of James Joyce, en tot Stendhal of Flaubert, die het werk in kinderversies begonnen te lezen.

Muñoz Molina vertelde dat zich in de bewaard gebleven bibliotheek van het huis in Rouen (Frankrijk) waar Flaubert met zijn moeder woonde , een exemplaar van Don Quichot uit 1828 bevindt , een gekleurde kinderuitgave, en dat de hoofdpersoon in Sentimental Education zich die uitgave herinnert.

Stendhal las het stiekem voor aan zijn vader , een "somber en autoritair" man, aldus Muñoz Molina, en hij vertelde dat de eerste keer dat hij lachte na de dood van zijn moeder, toen hij 7 jaar oud was, was toen hij Don Quichot hoorde. "Zijn vader hoorde hem lachen en nam het mee," beweerde hij.

Ook in de Engelstalige wereld was de invloed ervan doorslaggevend . Hij noemde alles, van een "bijna verloren" Shakespeare-stuk gebaseerd op een episode uit het eerste deel, tot romanschrijvers zoals Charlotte Lennox, die in 1750 met veel lof De vrouwelijke Quichot publiceerde, en Jane Austens debuutroman, Northanger Abbey , "volledig quixotisch".

Muñoz Molina daarentegen noemde het "één van de grote Spaanse paradoxen" dat "dit grote monument van onze cultuur volledig genegeerd bleef in de Spaanse literatuur " tot de komst van Galdós en Clarín in de tweede helft van de 19e eeuw, die in de 20e eeuw gezelschap kregen van auteurs als Eduardo Mendoza.

Meer dan welk specifiek werk dan ook heeft Cervantes Muñoz Molina's manier van kijken naar en begrijpen van de wereld beïnvloed . "Wat ik leer van het lezen van Cervantes is universele nieuwsgierigheid, het gevoel dat we zeer wantrouwend moeten staan ​​tegenover alle grote uitspraken; Cervantes is altijd ironisch."

Een houding die deels het kosmopolitische leven van de auteur van Don Quichot verklaart, van zijn tijd in Italië aan het einde van het Humanisme tot zijn leven en bijna-doodervaring in de Slag bij Lepanto, 'de landing in Normandië van die tijd', of zijn vijf jaar durende gevangenschap in Algiers, een enorme stad met mensen van over de hele wereld.

" Die complexiteit is een van de redenen voor zijn talent en zijn instinct om overal de spot mee te drijven , zelfs met datgene waar hij het meest van houdt: literatuur. Het is een geweldige les voor iedereen: behoud de menselijkheid en de vrijheid van geest en, indien mogelijk, van expressie."